แม้จะชั่ว คงมีดีบ้าง
**ชั่วก็ช่าง**
เจ้าจำทำทีพลีกาย
ให้ชายไล้โลมโนมพรรณ
เคยพลาดขลาดเขลาเมามัน
เสียรู้ผู้พันธุ์ตัณหาชาย
ปล่อยปละละเลยล่วงมา
อนาคตหมดค่าฉิบหาย
รู้น้อยด้อยปัญญาเลี้ยงกาย
หมดสิ้นความหมายในสังคม
หลีกหลบซ่อนเร้นเป็นนิตย์
ใจจำทำผิดหมักหมม
พ่อแก่แม่เฒ่าเศร้าตรม
หวังค่าอาจมจากกาย
รู้ตัวชั่วต่ำระกำนัก
ใครจักรักรับกับเราได้
ราคินสิ้นค่ากระไร
กรรมใดใครสร้างทางใคร
**ไผ่ พันลำ**
18/03/2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น